بازی کردن با دو مانیتور توصیه نمی‌شود، زیرا در محل تلاقی قاب مانیتورها، علامت ضربدر یا کاراکتر شما نمایش داده می‌شود؛ مگر اینکه قصد داشته باشید از یک مانیتور برای بازی و از مانیتور دیگر برای وب‌گردی، چت و غیره استفاده کنید.

در این حالت، چیدمان سه مانیتور منطقی‌تر به نظر می‌رسد، زیرا می‌توانید یک مانیتور را در سمت چپ، یکی را در سمت راست و یکی را در مرکز قرار دهید و به این ترتیب میدان دید خود را افزایش دهید، که چیدمانی محبوب برای بازی‌های مسابقه‌ای است.

از طرف دیگر، یک مانیتور بازی فوق عریض، بدون هیچ گونه حاشیه و شکافی، تجربه بازی یکپارچه‌تر و فراگیرتری را برای شما فراهم می‌کند؛ همچنین گزینه‌ای ارزان‌تر و ساده‌تر است.

سازگاری

چند نکته وجود دارد که باید در مورد بازی کردن روی صفحه نمایش فوق عریض در نظر داشته باشید.

اول از همه، همه بازی‌ها از نسبت تصویر ۲۱:۹ پشتیبانی نمی‌کنند، که منجر به کشیده شدن تصویر یا ایجاد حاشیه‌های سیاه در کناره‌های صفحه می‌شود.

می‌توانید فهرستی از تمام بازی‌هایی که از رزولوشن‌های فوق عریض پشتیبانی می‌کنند را اینجا ببینید.

همچنین، از آنجا که مانیتورهای فوق عریض در بازی‌های ویدیویی میدان دید وسیع‌تری ارائه می‌دهند، شما نسبت به سایر بازیکنان کمی برتری دارید زیرا می‌توانید دشمنان را از سمت چپ یا راست سریع‌تر تشخیص دهید و در بازی‌های RTS دید بهتری از نقشه داشته باشید.

به همین دلیل است که برخی از بازی‌های رقابتی مانند StarCraft II و Valorant نسبت تصویر را به ۱۶:۹ محدود می‌کنند. بنابراین، حتماً بررسی کنید که آیا بازی‌های مورد علاقه شما از ۲۱:۹ پشتیبانی می‌کنند یا خیر.